το soundtrack της ζωής μου...

Και ναι, επιτέλους…αποφάσισα να κάνω post…βρήκα χρόνο και –κυρίως- θέμα…
Τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν πολλά στη ζωή μου…και πολύ καλά και πολύ άσχημα…αλλά έτσι δεν είναι η ζωή?? Έχει και καλές και άσχημες στιγμές… γλυκιά και πικρή ταυτόχρονα…δε βαριέσαι όμως…μετά από 25 χρόνια την έχεις συνηθίσει…μαθαίνεις να κρατάς μόνο τα καλά που σου έχουν συμβεί…και αφήνεις πίσω τα άσχημα…
Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω μια λίστα με τραγούδια που έχω συνδέσει με καταστάσεις, σκηνικά και πρόσωπα στη ζωή μου…ένα ‘’Soundtrack ζωής’’…χαρούμενα, δραματικά, κωμικά…ακόμα και χαζά…όλα είναι μέσα στη ζωή…γιατί, όπως έχω πει και παλιότερα, υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως η ζωή μου είναι μια καλογραμμένη τηλεοπτική σειρά…
Έτσι, όπως και κάθε σειρά που σέβεται τον εαυτό της, έχει ένα Soundtrack…ένα cd που αποτελείται από 12 με 15 τραγούδια…τώρα, βέβαια, θα μου πεις, η σειρά δεν έχει τελειώσει…όντως…..η επιλογή των τραγουδιών μπορεί να αλλάξει μελλοντικά…αλλά τελοσπάντων, ΣΑΝ ΘΕΜΑ ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΠΟΣΤ!!!!! ΑΣΕ ΜΕ!!!

1.

ένα αγαπημένο κομμάτι…το βάζω πρώτο γιατί είχα κολλήσει για μήνες…νομίζω πως δεν έχω ξανακολλήσει τόσο πολύ με ένα τραγούδι…

2.

τι να πω τώρα…τα λόγια είναι περιττά…ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω…

3.

ξέρω πως άρχισα με κλαψοτράγουδα…αλλά τι να κάνω?? Αυτά σκέφτηκα πρώτα…ίσως να είμαι όντως drama queen τελικά…τι να πω πια….τεσπα, για αρκετό καιρό πίστευα πως αυτό είναι το τραγούδι της ζωής μου…τελευταία έχω αναθεωρήσει…κάποιοι άνθρωποι περνούν απλά από τη ζωή μας…κάνουν ένα guest στη σειρά, ενώ κάποιοι άλλοι έρχονται για να μείνουν…εντάσσονται στο cast…;-)

4.

απλά τραγουδάρα…με κάνει να ονειρεύομαι κάθε φορά που το ακούω….υ.γ. ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΓΡΕΖΙ ΤΟΥ CHAD!!!!!

5.

ωωω ναι….κόλλημα των εφηβικών μου χρόνων….αυτό που θυμάμαι είναι το έντονο κράξιμο εκείνη την εποχή και μια αποτυχημένη χορευτική φιγούρα σε ένα πάρτυ…πίκρα….

6.

από τις εποχές που προσπαθώ να ξεχάσω αλλά ΟΧΙ να αποποιηθώ….βανδικός μέχρι το κόκκαλο τότε, είχα και το θράσος να πω στην πωλήτρια του δισκοπωλείου ‘’θέλω το cd-single της θεάς’’. Τώρα που το σκέφτομαι μετά από τόσα χρόνια, απορώ που δεν με μούτζωσε…χαχαχαχα

7.

το ‘’Κάποιο Καλοκαίρι’’ ήταν η πρώτη κασέτα που πήρα…τον λάτρευα τον Καλλίρη τότε…θυμάμαι πως όταν την αγόρασα έτρεξα να την βάλω στο κασετόφωνο και την γύρισα στο σημείο του παραπάνω κομματιού…στη Β πλευρά (ναι ναι θυμάμαι ΚΑΙ την πλευρά!!)χαχα

8.

πόσο τραγικό ε? Χαλκιδική, καλοκαίρι του ’93…μπαίνω πρώτη φορά στο cabrio του θείου μου και ‘’λιώνουμε’’ το συγκεκριμένο κομμάτι.. εκείνο το καλοκαίρι παίζει να μην είχα ακούσει άλλο τραγούδι….

9.

το νανούρισμα μου…μου το σιγοτραγουδούσε η θεία μου…καλά η θεία ήταν ΜΟΡΦΗ!!!( εντελώς punk look…τρελή….ήταν μαθήτρια τότε βλέπεις…τώρα βέβαια είναι ακτινολόγος!!!άσχετο!!!χαχαχα)

10.

η άλλη θεία μου ευθύνεται γι’ αυτό….το έβαζε πάντα για να με φρικάρει…και είχε αποτέλεσμα!!!! Δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε φορά έτρεχα να κρυφτώ όταν άκουγα αυτό το τραγούδι….

11.

το συγκεκριμένο cd-single είναι στη χειρότερη κατάσταση…σπασμένη θήκη…γρατζουνιές παντού…γενικά νομίζω πως είναι το πιο χρησιμοποιημένο που έχω…θυμάμαι πως το είχα για μήνες μόνιμα μέσα στο cd player…και πάντα θα έχω απορία για το εξώφυλλό του….(αααα να! Βρήκα τι θα googlaρω μόλις τελειώσω το ποστ!!!)χαχαχα

12.

το τραγούδι που ενεργοποίησε τη σκέψη μου…το τραγούδι που με δραστηριοποίησε….το τραγούδι που με βοήθησε να καταλάβω τα θέλω μου και τις επιθυμίες μου…και να παλέψω και να τα διεκδικήσω…





Αυτά ήταν…ίσως να είναι κι άλλα (που σίγουρα είναι…), ίσως να υπάρξουν κι άλλα (που σίγουρα θα υπάρξουν…)
Όμως, τουλάχιστον μέχρι τώρα, μέχρι τα 25, ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ!!!!