THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

λευκό...



κυνήγα το λευκό της ζωής σου....
''Σάκη'' είσαι θεός...
Θέλουμε Κωνσταντίνο Ασπιώτη στην ΤV τώραααα!

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Μαθήματα...ηρεμίας

Στο ιδιαίτερο με μαθητή μου…

Μ-‘’ 'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη’’ τι μαλακίες είναι αυτά κύριε?? Γιατί τα κάνουμε αυτά στο σχολείο?

ΕΓΩ- OMG!!!(Από μέσα μου…)….Μαλακίες?

Μ- Ναι…τι μαλακία είναι αυτό? Γιατί πρέπει να το ξέρω?

Ε- (Αρχίζω εισπνοές-εκπνοές)… τι λες τώρα? Είναι από τη ‘’Μαρίνα των βράχων’’ του Ελύτη

Μ- Ποιος είναι αυτός πάλι??

Ε- (έτοιμος να το πάθω το εγκεφαλικό…)… διάσημος Έλληνας λογοτέχνης…

Μ- και γιατί πρέπει να τον ξέρω??

E- (….)…έχει πάρει Νόμπελ

Μ- τι Νόμπελ???

Ε- (!!!!!)…λογοτεχνίας!!!!!

Μ- σιγά…με αυτές τις βλακείες που έγραψε? Ο Γονίδης γράφει καλύτερα από αυτόν (και ξεκινά να τραγουδάει ‘’έχω πετάξει μαζί σου…’’

Ε- (!@##$$%^&- τρέμουλο) ...... λύσε την άσκηση που σου έβαλα και άστο…..

Υ.Γ.: ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΓΝΩΣΗ

Υ.Γ.2: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

ΝΑΙ!!!!ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ!!!!

Επιτέλους είναι γεγονός!!!Η νέα σειρά της Μυρτούλας!!!!Άντε γιατί έπηξα στις ξένες σειρές....

Υ.Γ.: Μαρία Κωνσταντάκη--->ΘΕΑ!!

ΖΗΤΩ ΤΑ 80s!!!

Hi!

Άργησα να κάνω post και ο λόγος είναι ότι είχα εξεταστική…πρέπει επιτέλους να την τελειώσω αυτή τη σχολή. Δεν πάει άλλο πια…βαρέθηκα!

Anyway

Τώρα που τελείωσα με αυτό είπα να γράψω κάτι…

Και θα γράψω για το περασμένο Σάββατο…

Μετά από 3 μέρες σερί διαβάσματος (12ωρα,με μπόλικη καφεΐνη και νικοτίνη) και μετά από παρότρυνση του ΜΜ αποφάσισα να βγω Σαββατόβραδο…να ξεσκάσω και λιγάκι βρε αδερφέ…είχα πήξει!

Ντύνομαι λοιπόν και βγαίνω…

Και παθαίνω το πρώτο σοκ…

O Αύγουστος στην Αθήνα σε κακομαθαίνει…έχεις μάθει να κυκλοφορείς σε πιο χαλαρή κατάσταση, πιο άνετα, με λιγότερο κόσμο…αλλά αυτό το Σάββατο γινόταν χαμός! Θυμήθηκα τις περσινές χειμερινές εξόδους μου…

Τεσπα… βρέθηκα με το ΜΜ κ μετά από έντονη πίεση υπέκυψα στην πρότασή του και κατευθυνθήκαμε σε γνωστό πιπινοκλάμπ στο Γκάζι…

Στην αρχή δεν είχε κόσμο…αλλά μετά, κλασικά, γινόταν το αδιαχώρητο!

Ο ΜΜ περίμενε τη ‘’σχέση’’ του…ο Gio βρισκόταν εκτός Αθηνών και ο Vag τελευταία στιγμή ακύρωσε γιατί έπρεπε να πάει σε ένα ‘’πάρτυ’’…

Όπως κατάλαβες θα κρατούσα το φανάρι…κάτι το οποίο σιχαίνομαι…είχα λοιπόν ξενερώσει τρελά…

Ενώ καθόμαστε με τον ΜΜ ήσυχα ήσυχα και πίνουμε τα ποτά μας, ξαφνικά έρχονται 3 άτομα και κάθονται στο τραπέζι μας…προσπαθώ να μην γελάσω, γιατί η όλη φάση είναι πραγματικά αστεία

μέχρι τη στιγμή που ανοίγουν το στόμα τους και αρχίζουν να μιλούν μεταξύ τους…ΩΩΩ θεοί!!! Ελληνικά δεν ήταν πάντως….

Δεν είμαι ρατσιστής, αλλά στη φάση που είμαι θέλω ντόπιο ‘’προϊόν’’…

Συνεχίζω λοιπόν…

Αφού ρίξαμε Χ στα 3 αυτά αλλοδαπά

Πλησίασαν άλλα 3-ξεχωριστά-

Τα οποία-τι έκπληξη!- ήταν κ αυτά αλλοδαπά!

Μετά από 3 ώρες και ενώ έχω τροφοδοτήσει όλα τα αλλοδαπά του μαγαζιού με τσιγάρα(μα καλά, γιατί δεν παίρνουν από πριν?) έρχεται και η ‘’σχέση’’ του ΜΜ…εκεί είπα: ‘’αυτό ήταν…τώρα κράτα φανάρι!’’

Ευτυχώς για εμένα δεν έγινε έτσι… ήταν η πρώτη φορά που βγήκα με ζευγάρι και πέρασα πραγματικά ΤΕΛΕΙΑ!!! Δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή παραγκωνισμένος…και πραγματικά γελάσαμε πάρα πολύ!

By the way, το συγκεκριμένο πιπινοκλαμπ, που μουσικα δεν το έχω σε καμία υπόληψη (πολύ playlist ρε παιδί μου) στις 4 το πρωί έβαλε Techno-pop των 80s! Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν ήθελε να διώξει την γενιά των 00s (πράγμα το οποίο κατάφερε μόλις σταμάτησε να βάζει Βίσση, Βανδή, Μadonna και Pussycat Dolls) και έτσι αυτά τα 20-30 άτομα που μείναμε την είχαμε καταβρεί!!!!

Αυτά!!!!!


Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

09/09/09??????????????????

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι…έχω πάνω μου πινακίδες νέον? Και αν ναι, ο λογαριασμός της ΔΕΗ που πηγαίνει? Γιατί στο σπίτι μου δεν έχει έρθει ποτέ…
Θα με ρωτήσεις τώρα (και πολύ καλά θα κάνεις…) τι γράφουν αυτές οι πινακίδες…
‘’Άσυλο ανιάτων’’ ? ’’Εξωτερικά ιατρεία ΙΚΑ’’ ? ‘’Τρελοκομείο’’ ? ‘’ Ίδρυμα ‘Άγιος Παντελεήμων’ ‘’ ?
Διότι αλλιώς δεν εξηγείται…κουτσοί, στραβοί… ΟΛΟΙ ΕΔΩ!
Όλοι οι αδικοχτυπημένοι…ήθελα να ‘ξερα… το μέλι έχω?
Στην αρχή όλα είναι μια χαρά…αλλά μόλις ανοίξουν το ρημάδι…ξεστομίζουν ρουκέτες…το που την έχει την πετριά ο άλλος δεν φαίνεται εξωτερικά…πρέπει να το ανοίξει το ρημάδι για να το καταλάβεις…κ όπως είπε και ο φίλτατος Λάκης (ε,ένας είναι ο Λάκης λέμε…) στο Τσαντίρι του ‘’βλέπεις ένα άτομο ωραίο…και δεν ξέρεις…του δίνει μια τσαντιά ο Θεός…’’
Ένα τέτοιο πράγμα μου έτυχε σήμερα…δεν θα μπω σε λεπτομέρειες…δεν έχει σημασία κιόλας…το μόνο που θα τονίσω είναι πως μετά από απανωτές ρουκέτες που ως στόχο είχαν την εξωτερική μου εμφάνιση και τον τρόπο ντυσίματος, ο οποίος ‘’δεν μου ταιριάζει’’ (σιγά ρε Ευταξία!) , είχε το θράσος να μου προτείνει να συνεχίσουμε…if u know what I mean....
‘’Ω θεοί’’ αναφώνησα μέσα μου….αλλά ο φίλος μου ο ΜΜ (ο τέταρτος της παρέας, μαζί με τον Vag και τον Gio) μου άνοιξε τα μάτια αργότερα…
διότι, μετά από ένα date ακολουθεί καφές με την παρέα και σχόλια επί…παντός επιστητού!!
Κατηφόρισα λοιπόν προς το λατρεμένο Γκάζι…και αφού συνάντησα τη μισή σχολή μου (μα κανείς δεν διαβάζει? Εξεταστική δεν έχουμε?) βρήκα τον ΜΜ… και αφού του περιέγραψα ΤΑ ΠΑΝΤΑ , κατέληξε σε ένα πολύ σωστό συμπέρασμα…
Υπάρχουν άτομα που στην αρχή σε κάνουν να νιώσεις πολύ σκατά και μετά παρουσιάζουν τους εαυτούς τους σαν σωτήρες…τύπου:
‘’δεν πειράζει μωρέ, δεν βλέπεσαι και ούτε πρόκειται να σε κοιτάξει κανείς, αλλά εγώ θα το κάνω το ψυχικό’’
Ούτε Ψυχικό, ούτε Φιλοθέη ούτε τίποτα…
Ξέρω ότι είμαι normal και θέλω κάτι επίσης normal… αλλά τα ‘θελα και τα ‘παθα…αυτές οι φάσεις είναι kinder-έκπληξη…ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει….
Αλλά από την άλλη…κι αν σου κάτσει? Σου αλλάζει τη ζωή…τώρα θα μου πεις (και με το δίκιο σου δηλαδή…) σχέση θέλω, όχι να πιάσω το Τζόκερ
Μπέρδεμα έτσι??? Anyway... δεν χάνουμε ποτέ την καλή μας διάθεση και το κέφι μας…
Το καλό με αυτά τα σκηνικά είναι ότι μετά μαζεύεσαι με την παρέα και τα σχολιάζεις γελώντας ασταμάτητα…αλλά μιλάμε για πολύ γέλιο…βέβαια μετά το γέλιο σου κόβεται απότομα, επειδή ως γνωστόν η πόλη αυτή είναι πολύ μικρή και μπορείς πολύ εύκολα να συναντήσεις ‘’πρώην’’…αλλά και ο ΜΜ να συναντήσει και αυτός ‘’πρώην’’ μετά από 5 λεπτά? Μα ποιες είναι οι πιθανότητες…? Κάποιος μας έχει γκαντεμιάσει….αλλά…. C’ est la vie...

Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως η ζωή μου είναι μια καλή σειρά, γραμμένη από το ταλαντούχο χεράκι της Κοντοβά (Μυρτούλααα μας έλειψες!!! Βγάλε γρήγορα τη σειρά μήπως και ξεκολλήσω από το lap top και ανοίξω και πάλι την TV)

Τι μέρα κι αυτή?? 9/9/9….λολ

Και το καθιερωμένο μουσικό διάλειμμα…μέχρι το επόμενο post.
φιλούρες…..σμουτς!





Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

κακός χορευτής...

Αυτό που λατρεύω είναι τα φθινοπωρινά παρασκευόβραδα κ σαββατόβραδα σαν το χτεσινό…η θερμοκρασία βρίσκεται στα κατάλληλα επίπεδα…ούτε πολλή ζέστη, ούτε πολύ κρύο…βραδιές-απόλαυση δηλαδή…

Παρέα με καλούς φίλους, σε ωραία μαγαζιά, μικρά και φιλικά, με όμορφη μουσική… ναι, υπάρχουν τέτοια μαγαζιά στην Αθήνα, θα τα βρεις αν ψάξεις καλά…βαριέμαι αφόρητα τα μεγάλα, γεμάτα δήθεν κόσμο, μέρη…. Προτιμώ λοιπόν αυτά τα μαγαζάκια όπου όλοι γίνονται μια παρέα…

Η χτεσινή βραδιά ήταν απίστευτη…λίγο η πανσέληνος (τι φεγγάρι ήταν αυτό???) λίγο ο καιρός, λίγο η καλή παρέα…όλα μια χαρά…

Ήταν από τις βραδιές που ευχαριστιέσαι…χορεύεις, γελάς, φλερτάρεις…περνάς καλά!! Ξεχνάς τα προβλήματα που σε απασχολούν μες στην εβδομάδα…το ρίχνεις έξω ρε παιδί μου…αυτό σημαίνει πραγματική διασκέδαση….να ζεις για το τώρα, για το παρόν, για εκείνη τη στιγμή…να μη σε νοιάζει τι θα γίνει αύριο…να βγάλεις τα πάντα από το μυαλό σου και να το απολαύσεις…γιατί όμως όλα τα καλά κρατούν λίγο?

Κλείνω με την ατάκα της χτεσινής βραδιάς…’’μπορεί να μην χορεύω καλά, αλλά γ@&@# καλά’’ by Vag!!!Vag είσαι θεός!!!!!!!!!