THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Άτιτλο...


Τον τελευταίο καιρό δεν έχω ούτε όρεξη, ούτε έμπνευση να γράψω κάτι. Έχω πέσει ψυχολογικά αρκετά. Ίσως οφείλεται στα πολιτικά γεγονότα, ίσως σε προσωπικά θέματα που έχω, ίσως σε ένα συνδυασμό των δύο. Με τα πολιτικά αποφάσισα να μην ασχοληθώ ξανά. Τα αποτελέσματα τα είδες άλλωστε. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε να ξαναβγάλει τα ίδια, plus να δώσει υψηλό ποσοστό στη χρυσή αυγή. Δεν πρόκειται λοιπόν να σχολιάσω τίποτα. Όλα καλά, όλα ανθηρά, παράπονα δεν έχουμε (και δεν δικαιούμαστε να έχουμε άλλωστε). Επίσης, επειδή έχω καταλάβει ότι δεν είναι πρέπον να ‘αδειάζεις’ τη χώρα σου όταν σου δίνεται η ευκαιρία, έχω ήδη σταματήσει να το κάνω κι αυτό. Θα υπομείνω στωικά λοιπόν τις όποιες προσωπικές δυσκολίες και τα όποια εμπόδια υπάρχουν μέχρι να κάνω την ‘προσωπική μου αλλαγή και ανατροπή’.
Τεσπα…θέλω να σου μιλήσω για ένα σκηνικό που έγινε στο χώρο που απασχολούμαι το τελευταίο διάστημα (δεν το λέω ‘χώρο εργασίας’ γιατί εξακολουθώ να είμαι άνεργος, δεν πληρώνομαι αλλά απλώς εκπαιδεύομαι εθελοντικά). Στο χώρο αυτό υπάρχουν μορφωμένοι άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών με πτυχία. - Ξέρω, το έχουμε πει 40000 φορές ότι αυτό δε λέει κάτι, απλά μ’ αρέσει να το τονίζω κάθε φορά, κακό είναι?-
Καθώς συζητούν 2 από αυτούς, ένας 30αρης και ένας 55αρης, περί κρίσης, ο 30αρης λέει ότι θα προτιμούσε να γίνει κλέφτης για να ζήσει, παρά ζιγκολό ή ‘πούστης’ (η λέξη εντός εισαγωγικών γιατί τη μεταφέρω πιστά). Ο 55αρης ασφαλώς και συμφωνεί και αρχίζει να διηγείται ιστορίες για ‘πούστηδες’ που έχει συναντήσει. Δε σταματούσε να αναφέρει ότι είναι ‘άτιμη φάρα’ και ότι με την πειθώ τους καταφέρνουν τους πάντες ‘να τους γαμήσουν’. Και μάλιστα πρέπει να κάνουμε κάτι γιατί μπορεί να συμβεί στον πατέρα, τον αδερφό ή το γιο μας! Η κατάληξη των ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα ‘αποπλάνησης από έναν πούστη’ είναι τα σκληρά ναρκωτικά και το πεζοδρόμιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Δε με πείραξαν αυτά που άκουγα, ούτε θύμωσα με τους ανθρώπους αυτούς. ΘΥΜΩΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ που κάθισα εκεί σιωπηλός και τους άκουσα, χωρίς να πω μια λέξη, κάτι, να υπερασπιστώ, όχι τον/ τους συγκεκριμένους ‘πουστηδες’ των ιστοριών τους, αλλά τις γενικεύσεις και τα συμπεράσματά τους. Να τους εξηγήσω ότι ‘’κακοί άνθρωποι υπάρχουν παντού, ανεξαρτήτως φύλου/ σεξουαλικής προτίμησης/ εθνικότητας κλπ’’. Κάποια στιγμή έβαλα κάτω το κεφάλι και έφυγα…όλη την υπόλοιπη μέρα σκεφτόμουν τη στάση μου και ντρεπόμουν…


* Θεωρώ πως στο εξωτερικό δε θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, όχι γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες ιδέες, αλλά γιατί πολύ απλά αυτή η συζήτηση δε θα γινόταν σε ένα χώρο εργασίας. Επειδή όμως κινδυνεύω να ξανά χαρακτηριστώ ξενολάτρης και ότι μισώ την πατρίδα μου, σταματώ εδώ.


8 σχόλια:

Kος Μηδενικός είπε...

Αν ήταν βρε καμάρι μου για τα πολιτικά να παθαίνει κανείς κατάθλιψη, θα έπρεπε ομαδικώς να ήμασταν εδώ και χρόνια στο Σινούρη (δεν βολεύει και το Β7 πλέον!).

Στο σκηνικό που περιγράφεις, ομολογώ πως κι εγώ μπορεί να μην έλεγα τίποτα, πέρα από κάνα καυστικό σχόλιο του τύπου.."αν έχει τέτοια πειθώ μια αδερφή, να τη στείλουμε να επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο καλέ!"... ;-)

Hfaistiwnas είπε...

Ούτε και εγώ θα έλεγα κάτι, ειδικά στο χώρο εργασίας μου που είναι όλοι άνω των δεύτερων -άντα!!! Για τα πολιτικά ούτε συζήτηση..

Ben Provis είπε...

Ο καλύτερος τρόπος να νικήσεις μια φιλονικία, είναι απλά να την αποφύγεις. Ειλικρινά εαν εμπλακόσουν δεν θα έβγαζες τίποτα.
Κι εγώ μαζί σου για αλλότρια!

aizen999 είπε...

γιατί ντρέπεσαι?επειδή δε μίλησες?
Ίσως στην περίπτωση αυτή να ήταν η σωστή επιλογή,ξέρεις.Ήταν δύο και ήσουν ένας.
Επιπλέον,εκεί είναι ο χώρος 'εργασίας σου',οπότε μπορεί να είχες άλλου είδους προβλήματα έπειτα..
--Βέβαια,στο εξωτερικό υπάρχουν και αντιρατσιστικοί νόμοι,όπως αυτός που η Ε.Ε. έχει πει στην ελλάδα να εφαρμόσει σχετικά με τη ρητορική μίσους,κι το καλό μας μπορδέλο δεν εφήρμοσε ακόμα.Έχει προθεσμία μέχρι το 2013 και έπειτα θα υπάρξουν κυρώσεις.
Δε ξέρω πολλά για τη ζωή σου,αλλά ξέρω ότι οι άνθρωποι κάνουν επιλογές με βάση μια συλλογιστική.Υπήρχε λόγος που δε μίλησες.Οπότε μη ντρέπεσαι.Στη ζωη πρεπει να διαλέγεις τις μάχες σου.
Αν θες να αλλάξεις κάτι,γίνε μέλος μιας ακτιβιστικής οργάνωσης όπως έκανα εγώ.Αν οι πολιτικοί δουν ότι υπάρχει εκλογική βάση που απαιτεί πράγματα,θα αναγκαστούν να συμπεριλάβουν ανοικτά γκέι υποψηφίους και να εντάξουν στα σχέδιά τους μεταρρυθμίσεις υπέρ μας για να μη χάσουν ψήφους.

Περσέας είπε...

άσε εγώ έχω δύο πενηνταπεντάρηδες να τα λένε αυτά και δεν είναι άλλοι παρά οι γονείς μου.

Όσες φορές επιχείρησα (και πίστεψέ με ήταν κάτι παραπάνω από αρκετές) να τους εξηγήσω ότι αυτά δεν ισχύουν ,το μόνο που καταφέρνω είναι να εισπράττω εχθρικά βλέμματα

Δυστυχώς οι μεγαλύτερες ηλικίες δεν αλλάζουν τόσο εύκολα (μόνο με ισχυρό σοκ).Και επειδή δε συνίσταται να έρθεις με πούπουλα στη δουλειά και glitter ,αυτό πουμπορείς να κάνεις είναι όταν θα λένε τέτοιες μαλακίες να μην τους παίρνεις στα σοβαρά.
Κουβέντες όπως του τύπου: τη ναφθαλίνη βλέπω την αξιοποιείτε και αλλού εκτός από τη ντουλάπα σας
και άλλα τα οποία τα αφήνω στην ευρηματική σου ευχέρεια θα τους χτυπήσει όσο δεν μπορείς να φανταστεί και θα αποφεύγουν αυτές τις κουβέντες

apos είπε...

Aφιερωμένο σε όσους (ακόμα) πιστεύουν ότι για την καθυστέρησή μας φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα Μνημόνια.

Gi...orgio είπε...

@ zero point χαχα καλό!!!

@ hfaistiwnas νομίζω ότι είναι η καλύτερη τακτική

@ Ben Provis όχι απαραίτητα να τη αποφύγεις, απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση θα συμφωνήσω

@ aizen999 και πως θα μπορέσει να διαπιστώσει αν έχουν εφαρμοστεί? Με ποιο τρόπο?

@ Περσέας αυτό με τη ναφθαλίνη στο κλέβω,χαχαχα. Με τους γονείς μου υπάρχουν θέματα. Ενώ η μητέρα μου είναι συζητήσιμη, ο πατέρας μου είναι απόλυτος (αναμενόμενο ε?)

@ apos ΛΟΛ!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Σε πλήγωσε η διαπίστωση οτί ζεις σε ενα περιβάλλον στο οποίο δεν ανήκεις, στο οποίο παίζεις το θέατρο της σιωπής και για το οποίο δεν θα σπαταλούσες ούτε ένα πολίτιμο εργασιακό δευτερόλεπτο για να ανοίκεις. Ο,τι δεν είσαι δεν θα γίνεις ποτέ - Ο απελευθερωτής της ρημαγμενης γης που ονομάζεται Ελλάδα, όπου οργιάζει η βλακεία και το μπουρδέλο της ανιάτης εγλεφαλικής παράκρουσης. Έτσι λοιπον ζεις για αυτό που γεννήθηκες να κάνεις: vα άρεις τα μπογαλάκια σου και να την κάνεις γιατί αυτό είναι το αντικείμενο της αποστολής σου σε αυτή τη ζωη. Και σύντομα θα αποκοπείς από τους ψευδοκολπισμούς του στυλ πατρίδες, πίστη(ες) και εθνικοπαπάρικες μπούρδες, αυτές είναι κατασκευές για ανίδεους, αμόρφωτους και αδαής επι της γης που ακουν στο όνομα λαός για να χαίρονται, όπως και κάθε πρόβατο στο κοπάδι. Yes, you get me, stop denying it:-)