Πάσχα στην πόλη...

Πάσχα τέλος! Γιορτές τέλος! Γενέθλια τέλος! Επιστροφή στη ρουτίνα. Δεν θέλω να φύγει η άνοιξη. Δεν θέλω να έρθει το καλοκαίρι…Νομίζω πως αυτό το καλοκαίρι θα είναι πραγματικά το χειρότερό μου….ισχύει τελικά το ‘κάθε πέρυσι και καλύτερα’...

Αλλά οκ…δεν θέλω να γκρινιάξω πάλι….ή μάλλον…ας γκρινιάξω λίγο ακόμα…26 ε?26? ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΕΞΙ?? Εντάξει καλά είμαστε ακόμα…μόλις έρθει το 7 και στρογγυλοκάτσει δίπλα στο 2, τότε θα το πάθω το πρώτο σόκι…το σόκι των 30…καλά ντε, το σόκι ‘πλησιάζω τα 30 και δεν έχω χρόνο, πρέπει να γίνουν πράγματα’…μη βαράς…

Οπότε καλά είμαστε ακόμα. Άλλωστε, όπως είπε κι ένας φίλος, ‘τα 26 είναι σέξυ’!!!!!

Καταρχήν σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι έχω ΓΑΜΑΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ!!! Τα δώρα τους ήταν φοβερά και ευτυχώς δεν θα χρειαστεί να ψωνίσω καλοκαιρινά γιατί με έντυσαν κανονικά και καλόγουστα…Ευχαριστώ λοιπόν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και τώρα το καθιερωμένο ποστ βγαλμένο από την καθημερινότητα, διότι, όπως ξέρεις και όπως έλεγε ο Ανδρέας (όχι ο πατέρας του ΓΑΠ, ο Μικρούτσικος παιδί μου- τι ημιμάθεια Τζίζους!!!) είμαι και είσαι ένας μικρός ήρωας της καθημερινότητας…

Κυριακή του Πάσχα, στο τρόλεϊ (το ήξερες ότι γράφεται έτσι στα ελληνικά? Τσέκαρα το site του ΗΛΠΑΠ!!)…

Οδηγός μπροστά γύρω στα 30, μαυρισμένος (του οδηγού το μαύρισμα), λευκό ΖΑΡΑ πουκάμισο, χρυσή καδένα να ξαπλάρει στη γουρουνότριχα, μαύρο γυαλί Ray ban και Μπουγάς ο Πλανητάρχης στη διαπασών…

Εγώ έκατσα στη θέση μπροστά αριστερά…στη μπροστινή δεξιά, μπάρμπας από χωριό, με το γαμπριάτικο κουστούμι, κοιλούμπα στο πάτωμα από την κραιπάλη, μια τσάντα Σκλαβενίτης σε κάθε χέρι (υποψιάζεσαι τι είχε μέσα έτσι? Μπράβο το βρήκες, μας πήρε η μυρωδιά, τσικνίστηκε όλο το επιβατικό κοινό από Πειραιώς μέχρι Βασιλίσσης Αμαλίας).

Και χτυπάει κινητό………………………………………………………………………………………………………………..

Ringtone ‘Πάσχα με τους Κονιτοπουλαίους’……………………………………………………………………………………………………………..

ΕΛΑΑΑΑΑ ΡΕΕΕΕΕ….ΤΙΙΙΙ ΚΑΝΝΝΝΕΙΣΣΣ?? ΟΛΑΑΑ ΚΑΛΑΑΑΑ?? ΝΑΙΙΙΙ ΑΘΗΗΗΝΑΑΑ…ΘΑ ΣΤΕΕΕ ΚΕΙΙΙΙ ΑΥΡΙΟΟΟΟ??? ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΑΑΑΝΩ ΜΙΑ ΒΙΖΙΤΑΑΑΑΑΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙΙΙΙΙ……..

Νομίζω πως η φίλη μου στη Ν. Σμύρνη που έβλεπε τον Κυνόδοντα σε dvd σπίτι της εκείνη τη στιγμή πρέπει να τον άκουσε αμυδρά…….αλλά επειδή την είχε συνεπάρει η ταινία και την είχε δει και λίγο ‘Ιωάννα της Λωραίνης’ αγνόησε τις φωνές…..

Αφού ο συμπαθής κατά τα άλλα βλαχάκος έκλεισε το κινητό του, άρχισε να κοιτάει περίεργα, μια τον οδηγό, μια εμένα, μια τον οδηγό, μια εμένα….εγώ βέβαια, όντας δεσμευμένος άνθρωπος, έστρεψα αλλού το κεφάλι, αλλά οκ, τον καταλαβαίνω το δόλιο, γιατί όπως λέει και ο κολλητός μου, ‘’είσαι ένα δρρροσερρρό αγόρρρι’’

Ξαφνικά λοιπόν απευθύνεται στον οδηγό:

- Ρε παλικάρι…ποιος σταθμός είναι αυτός?

- 104 κάτι (ε σιγά μην θυμάμαι τον σκυλοσταθμό!)

- αααα ο Ντέρτις είναι?

- 104 κάτι (εμφανώς τσαντισμένος)

- Ω ρε φίλε, τι τραγουδάρες παίζει…θα ψάξω να τον βρω…..

Και αρχίζει να σφυρίζει και να χτυπάει παλαμάκια…!!

Κατέβηκα στην επόμενη στάση, κατάρααααα στο δάσκαλο οδήγησής μου!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Υ.Γ.1: Ποιος σαμποτάρει την καριέρα του Ανδρέα Μικρούτσικου?

Υ.Γ.2: Καλό μήνα…το τρόλεϊ έπρεπε να έχει λουλούδια ή έστω χαρτοπετσέτες μέσα για να του τα πετάξω (με τη συσκευασία μαζί).

Υ.Γ.3: Η Μιμή πρέπει να ανεβάσει τη Jeanne d'Arc όπως και δήποτε….και να πάω πρώτη σειρά…..