Το είχες
καταλάβει…έλα πες την αλήθεια! Ήξερες ότι ήταν ένα 9μηνο project αρκετά κουραστικό.
Ακριβώς
πριν 9 μήνες αυτή την ώρα είχα ξεραθεί στο κρεβάτι-κουκέτα ενός κέντρου εκπαίδευσης,
για καλή μου τύχη βέβαια με μόνο ένα ακόμα άτομο μέσα στο θάλαμο (και ΟΧΙ φίλε
μου, χωρίς βύσμα!). Λίγο πριν αποκοιμηθώ βέβαια, όντας ένα πτώμα όρθιο, σκεφτόμουν…
Πού είμαι τώρα? Τι σκατά κάνω?
Γιατί ήρθα εδώ?
Σοκ!
Και να τώρα,
9 μήνες μετά, με μια περίεργη αίσθηση. Σαφέστατα υπερ-χαρούμενος που επιτέλους
ξεμπέρδεψα και δε χρωστάω πια τίποτα σε αυτή τη χώρα, παράλληλα όμως προβληματισμένος,
αφού ουσιαστικά βρίσκομαι ακριβώς εκεί που ήμουν πριν από αυτό το εννιάμηνο.
Στην ίδια προβληματική κατάσταση, στο ίδιο αδιέξοδο, με το ίδιο αβέβαιο μέλλον.
Ευτυχώς όμως
εξακολουθώ, όπως και τότε, στις 23 του Μάη του ’13, να μην είμαι μόνος…
Εμ και αυτό έχει τη σημασία του! Μεγάλη σημασία! Καλός πολίτης! Περιμένουμε νέα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήgood to have you back giorgio :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός πολίτης, λοιπόν. Και καλή επιστροφή στα blogs!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εμείς είμαστε μόνοι και χαιρόμαστε που γυρίσατε στην παρέα μας.
(ακούγομαι σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο στην Υγεία μας;)
Καλός Πολίτης και από εμένα. Θα πιάσω αλά μπρατσέτα τους από πάνω και πάμε όλοι μαζί με τη ρετσίνα του κυρ Παπαδόπουλου στο χέρι....
ΑπάντησηΔιαγραφή