THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Ζω...


Κι όμως! Το blog αυτό ζει! Αγαπημένε μου έληξε η αναμονή σου! Αποφάσισα να κάνω ποστ!
Λοιπόν, αφού πέρασαν 2,5 μήνες από τη μετακόμιση και μετά την προσαρμογή (?), με κατεβασμένο το ‘γενικό’ για να μπορέσω να επιβιώσω (τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες) είπα να γράψω κάτι. Όχι κάτι συνταρακτικό, μιας και η κατάσταση παραμένει η ίδια, προς το παρόν…
απλά να ευχηθώ χρόνια πολλά στο κουκλί αυτό, που έκλεισε τα 34 χρόνια του…
Πολύχρονος Ian Somerhalder μου, να τα εκατοστήσεις!

Να γράψω και μια ατάκα της Φίλης Ζ….σχολιάζοντας ηθοποιό-γκομενάκι γράφει:

‘’Αυτό δεν είναι σαν να έχουν συνδυάσει το γούστο μου (βλέμμα-κλαμμένο μουνί) και το δικό σου (φρύδι-χωράφι)??’’

Κλείνω με Νατάσσα που αγαπώ τρελά…και ελπίζοντας οι μέρες του φωτός να έρθουν με τον καινούριο χρόνο…



Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Moving out...

Δύο μήνες πάνε από το τελευταίο ποστ. Ποιος χέστηκε θα μου πεις, βέβαια. Θα συμφωνήσω. Δύο μήνες αποχής. Η απορία σου εύλογη. ‘’ Θα περνούσες φαίνεται καλά…άλλωστε όταν περνάς καλά δεν κάνεις ποστ’’. Θα σου απαντήσω λοιπόν ευθέως. Πέρα από ένα δεκαήμερο διακοπών με τη σχέση μου προς το τέλος του Αυγούστου, που ΟΝΤΩΣ πέρασα φοβερά και τρομερά, με διάφορα γκεστ καλών φίλων, τίποτα. Τα ίδια απολύτως. Μη σου πω και χειρότερα. Αλλά δεν στράφηκα στο blogging και δεν ξέρω το λόγο. Ίσως με κούρασε, ίσως αυτολογοκρίθηκα, γνωρίζοντας πως τα 4-5 άτομα που με διαβάζουν, με γνωρίζουν και προσωπικά.
Είμαι (είμαστε για την ακρίβεια) σε φάση μετακόμισης. Είπα λοιπόν, μιας και είναι το τελευταίο βράδυ στο σπίτι αυτό, να κάνω ένα ποστ. Χαμένος μέσα σε κούτες, στο πάτωμα, πάνω σε ένα πάπλωμα κι ενώ άλλοι κοιμούνται και άλλοι διασκεδάζουν έξω, λέω να αποτίσω φόρο τιμής στο σπίτι αυτό…ή μάλλον όχι! Ποτέ δε δέθηκα με αυτό το σπίτι. Πέντε χρόνια από τη ζωή μου, κυρίως άσχημα χρόνια με πολλούς καυγάδες και δυσκολίες, δεν κατάφεραν να μας συνδέσουν. Το μόνο θετικό που θα μπορέσω να κρατήσω είναι εκείνη την πρωτοχρονιά του ’09, που αποφάσισα ότι ‘’αυτός είμαι’’ και ‘’θα ζήσω αυτή τη ζωή που θέλω’’. Εχμμ…εντάξει…και το γεγονός ότι όντας σε αυτό το σπίτι γνώρισα και τον άνθρωπό μου με τον οποίο είμαστε μαζί εδώ και 2,5 χρόνια. Τίποτα περισσότερο.
Από μικρό παιδί θυμάμαι να αλλάζουμε συνέχεια σπίτια. Πέντε μετακομίσεις. Άλλες σε μικρά (1 χρόνο) και άλλες σε μεγάλα διαστήματα (12 χρόνια), πάντα με την ελπίδα ότι θα είναι και η τελευταία. Οκ, η προτελευταία, γιατί η τελευταία θα ήταν σε δικό μας σπίτι.
Την τελευταία πενταετία βέβαια, σταμάτησα να χρησιμοποιώ το α’ πληθυντικό. Πίστευα ότι θα μετακομίσω στο δικό μου σπίτι. Το δικό μου σπίτι!! Μια φράση που μάλλον θα αργήσω να πω.
Μια παγωμάρα υπάρχει στην ατμόσφαιρα κι ας σκάει ο τζίτζικας έξω. Δεν μπορώ να ασχολούμαι πλέον. Έχω κουραστεί. Απλά υπομένω στωικά. Πέντε μήνες ακόμα. Πέντε γαμημένοι μήνες! Μετά άλλοι θα σκέφτονται για εμένα…για λίγο και πάλι…και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε…ΠΟΣΟ ΤΗ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ?? ‘’ΘΑ ΔΟΥΜΕ’’?? Τόσο έξω από τη λογική μου…


Δεν ταιριάζω εδώ και το ξέρω…
ίσως κάπου πέρα από το ουράνιο τόξο...





...Someday I'll wish upon a star
And wake up where the clouds are far
Behind me
Where troubles melt like lemon drops
Away above the chimney tops
That's where you'll find me...



Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Κρεμάστε τις...τες...ή τις?? Κρεμάστε πάντως...


3 πράγματα που πριν λίγο καιρό, αν μου έλεγες ότι θα μου λείψουν, θα σου έριχνα ποτήρι με νερό (λάθος, με ζεστό τσάι…γιατί να σε δροσίσω δηλαδή?)

1.    Το κρύο του φετινού χειμώνα.

Να μην έχεις βάλει πετρέλαιο και να προσπαθείς να ζεσταθείς γύρω από μια σόμπα…και τώρα να θες να βγάλεις την πέτσα σου!!

2.    Τα μεξικάνικα.

Ασυζητητί 1000 φορές καλύτερα από τα τούρκικα…τουλάχιστον άκουγες τη γλώσσα σου που, όσο να πεις, είναι πιο εύηχη.

3.    Ο Γιώργος Καρατζαφέρης

Μπρος στους ‘’πατριώτες’’ που μπήκαν στη βουλή, ο κουμπάρος της Μπεκατώρου μοιάζει με  τον Μπομπ Σφουγγαράκη.

**Καλό Αύγουστο να έχουμε!!

Πάρε και τη μουσική σου απόλαυση (γιατί το είχα αμελήσει στα τελευταία ποστ…ντροπή μου και αίσχος μου!)



Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Απάλευτη...

Το μισώ το καλοκαίρι, σου το έχω πει???

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Άτιτλο...


Τον τελευταίο καιρό δεν έχω ούτε όρεξη, ούτε έμπνευση να γράψω κάτι. Έχω πέσει ψυχολογικά αρκετά. Ίσως οφείλεται στα πολιτικά γεγονότα, ίσως σε προσωπικά θέματα που έχω, ίσως σε ένα συνδυασμό των δύο. Με τα πολιτικά αποφάσισα να μην ασχοληθώ ξανά. Τα αποτελέσματα τα είδες άλλωστε. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε να ξαναβγάλει τα ίδια, plus να δώσει υψηλό ποσοστό στη χρυσή αυγή. Δεν πρόκειται λοιπόν να σχολιάσω τίποτα. Όλα καλά, όλα ανθηρά, παράπονα δεν έχουμε (και δεν δικαιούμαστε να έχουμε άλλωστε). Επίσης, επειδή έχω καταλάβει ότι δεν είναι πρέπον να ‘αδειάζεις’ τη χώρα σου όταν σου δίνεται η ευκαιρία, έχω ήδη σταματήσει να το κάνω κι αυτό. Θα υπομείνω στωικά λοιπόν τις όποιες προσωπικές δυσκολίες και τα όποια εμπόδια υπάρχουν μέχρι να κάνω την ‘προσωπική μου αλλαγή και ανατροπή’.
Τεσπα…θέλω να σου μιλήσω για ένα σκηνικό που έγινε στο χώρο που απασχολούμαι το τελευταίο διάστημα (δεν το λέω ‘χώρο εργασίας’ γιατί εξακολουθώ να είμαι άνεργος, δεν πληρώνομαι αλλά απλώς εκπαιδεύομαι εθελοντικά). Στο χώρο αυτό υπάρχουν μορφωμένοι άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών με πτυχία. - Ξέρω, το έχουμε πει 40000 φορές ότι αυτό δε λέει κάτι, απλά μ’ αρέσει να το τονίζω κάθε φορά, κακό είναι?-
Καθώς συζητούν 2 από αυτούς, ένας 30αρης και ένας 55αρης, περί κρίσης, ο 30αρης λέει ότι θα προτιμούσε να γίνει κλέφτης για να ζήσει, παρά ζιγκολό ή ‘πούστης’ (η λέξη εντός εισαγωγικών γιατί τη μεταφέρω πιστά). Ο 55αρης ασφαλώς και συμφωνεί και αρχίζει να διηγείται ιστορίες για ‘πούστηδες’ που έχει συναντήσει. Δε σταματούσε να αναφέρει ότι είναι ‘άτιμη φάρα’ και ότι με την πειθώ τους καταφέρνουν τους πάντες ‘να τους γαμήσουν’. Και μάλιστα πρέπει να κάνουμε κάτι γιατί μπορεί να συμβεί στον πατέρα, τον αδερφό ή το γιο μας! Η κατάληξη των ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα ‘αποπλάνησης από έναν πούστη’ είναι τα σκληρά ναρκωτικά και το πεζοδρόμιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Δε με πείραξαν αυτά που άκουγα, ούτε θύμωσα με τους ανθρώπους αυτούς. ΘΥΜΩΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ που κάθισα εκεί σιωπηλός και τους άκουσα, χωρίς να πω μια λέξη, κάτι, να υπερασπιστώ, όχι τον/ τους συγκεκριμένους ‘πουστηδες’ των ιστοριών τους, αλλά τις γενικεύσεις και τα συμπεράσματά τους. Να τους εξηγήσω ότι ‘’κακοί άνθρωποι υπάρχουν παντού, ανεξαρτήτως φύλου/ σεξουαλικής προτίμησης/ εθνικότητας κλπ’’. Κάποια στιγμή έβαλα κάτω το κεφάλι και έφυγα…όλη την υπόλοιπη μέρα σκεφτόμουν τη στάση μου και ντρεπόμουν…


* Θεωρώ πως στο εξωτερικό δε θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, όχι γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες ιδέες, αλλά γιατί πολύ απλά αυτή η συζήτηση δε θα γινόταν σε ένα χώρο εργασίας. Επειδή όμως κινδυνεύω να ξανά χαρακτηριστώ ξενολάτρης και ότι μισώ την πατρίδα μου, σταματώ εδώ.


Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Μαριάντα, ένα όνομα, μια ιστορία...


Για να σκάσει και λίγο το χειλάκι μας…2 ατάκες της λατρεμένης Μαριάντας:


1.
Giorgio: Αφού το παιδί είναι μια χαρά, ωραίο, έξυπνο, ανεξάρτητο, σε θέλει…ποιο είναι το πρόβλημά σου??
Μαριάντα: Δεν ταυτίζομαι με το κ@υλί του ρε Giorgio!!

2.
Μαριάντα: Οκ, ψήφισα Οικολόγους αλλά τώρα το αποφάσισα…θα ψηφίσω Χρύσπα, με έπεισε…
Giorgio: !!!!!???????!!!!!!!! Κατεβαίνει η Χρύσπα καλέ? Χαμπάρι δεν πήρα!! Με ποιο κόμμα?
Μαριάντα: …(παύση)
Giorgio: εεε?
Μαριάντα: Αχ Giorgio, έκανα λάθος…μπερδεύτηκα…Τσίπρα εννοούσα!!!
Giorgio: (….) Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι Μαριάντα μου!

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Vote for....


ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ…ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ…ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΩ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥ ‘’ΛΑΘΟΥΣ’’ ΜΟΥ….
ΕΧΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ!
ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΜΟΝΟ….ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΚΕΨΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ…ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΡΤΑΚΙΑ ΕΛΛΗΝΑΡΑ…ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΤΟ….

VOTE RESPONSIBLY!!!

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Ελληναριό...

Πράγματα που σε εκνευρίζουν όταν πετυχαίνεις Έλληνες στο εξωτερικό:

1. Γκαρίζουν….δε φωνάζουν απλά. ΟΚ φίλε, τα κατάφερες και πήγες εκδρομή στο εξωτερικό. ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ??? Το γεγονός ότι δε σε καταλαβαίνουν όταν τσιρίζεις δεν αναιρεί την ηχορύπανσή σου!

2. Η αντίδρασή τους μόλις συναντήσουν άλλο Έλληνα. ‘’Αααα τι κάνετε?? Πότε ήρθατε εσείς? Δε σας είδαμε, εμείς ήρθαμε τότε’’. Τι λες καλή μου?? Με ήξερες και από χθες? Αν ήσουν στην Ελλάδα ούτε να με κοιτάξεις δε θα γύριζες….κάνε δουλειά σου και αει παράτα μας!!

3. Οι ατάκες τους στα μουσεία/ αξιοθέατα. ‘’Και τώρα αυτό το ποτάμι πως λέγεται? Τάμεσης? Σηκουάνας? Και τι, ήρθαμε τόσο δρόμο για να δούμε αυτό? Και θα πάμε πίσω τώρα?’’ όχι καλέ, ο παραπόταμος του Κηφισού είναι, από εδώ ξεκινάει και τον μπαζώνουν λίγο πιο κάτω…εκεί στα ΚΤΕΛ…

4. Ο ‘’πατριωτισμός’’ τους. ‘’ Καλέ αυτό τι είναι? Σιγά… όταν εμείς τα κάναμε αυτά, αυτοί εδώ κρέμονταν από τα δέντρα’’, ‘’ Καλά είναι, δε λέω, αλλά σαν την Ελλάδα πουθενά’’, ‘’Πωπω πολλή μουντίλα ρε παιδί μου, ο ήλιος της Ελλάδας δεν υπάρχει πουθενά’’, ‘’Τι ησυχία είναι αυτή? Σκέτη κόλαση!! Ξενέρωτοι παιδί μου. Στην Ελλάδα ξέρουμε να διασκεδάζουμε!’’ ναι καλέ…είναι γνωστό από το Λιακόπουλο άλλωστε ότι οι πρώτοι άνθρωποι ήταν Έλληνες και φυσικά οι πυραμίδες, το βόρειο Σέλας, οι ουρανοξύστες, τα τροπικά δάση, τα απέραντα ποολίβαδα, τα παγόβουνα και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι (σόρρυ που ξεχνάω τα υπόλοιπα) δεν πιάνουν ΜΙΑ μπροστά στην Ελλάδα. Και ο ήλιος πίσω στις ακτίνες του, στην ούγια, γράφει Made in Greece. Και σε ότι αφορά τη διασκέδαση όντως ξέρουμε εμείς οι Έλληνες που γεμίζουμε τα μπουζουκομάγαζα…τι να μας πει το Broadway και το West End

Έσταξα πάλι τη χολή μου Μ. Παρασκευή….

Καλό Πάσχα βρεεε!!

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Φεύγοντας...

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!!ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ, ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΣΙΤΣΙΝΙΣΜΑ....

Τα λέμε...;-)









όχι Χαβάη αλλά ΟΚ!!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Σε 14...

1. Ο Φλεβάρης φέτος – παραδόξως – ήταν νορμάλ μήνας. Ούτε αρρώστησα, ούτε μου φάνηκε αιώνας μέχρι να φύγει…επιτέλους, πρώτη φόρα μετά από 4 χρόνια!

2. Για ακόμα μια φορά κατάλαβα ότι οι πανεπιστημιακοί είναι από τις χειρότερες φάρες αυτού του τόπου. Έχουν καταντήσει μάστιγα! Gi…orgio υπομονή, breathe in, breathe out!

3. Λεφτά υπάρχουν…ναι…απλά εγώ δεν τα έχω!!

4. Βαριέμαι πολύ τη Eurovision φέτος…πολύ όμως!! Το μόνο θετικό είναι ότι έχει καλά γκομενάκια. Αυτό.

5. Αγαπώ Lana Del Rey…αλλά δε νομίζω να έρθει Ελλάδα. Τουλάχιστον όχι σύντομα.

6. Νέο κόλλημα…Damien Molony….vampire στο Being Human…πρώην δολοφόνος, νυν gentleman και σε rehabguess…? Ιρλανδός!!! ΘΕΟΣ!!

7. Χρειάζομαι διακοπές!!!! Σε 14 μέρες από σήμερα…



Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Φίλη Ζ part 2...

Κι επειδή ψυχολογικά δεν είμαι και στα καλύτερά μου (αφού η καθηγήτριά μου με είπε ουσιαστικά τεμπέλη, κάτι που δεν ισχύει, πίστεψέ με!), η αγαπημένη μου Φίλη Ζ που αγαπάω και λατρεύω τόσο πολύ, είπε να μου φτιάξει το κέφι:

Ζ: Αααα δε σου είπα! Ο Larson ήθελε να γράψει άλλα 7 βιβλία με τη Lisbeth αλλά πέθανε L! Αυτή η μαλάκω η Μαντά και οι άλλες οι κάργιες που δε θυμάμαι τα ονόματά τους τίποτα!

G: Χαχαχαχαχαχααχαχαχα σταμάτα πεθαίνω!!!!

Ζ: Ε μα δεν μπορώ!! Έχουν σπάσει τα νεύρα μου! Πεθαίνει η Amy και ζει η Πέγκυ Ζήνα! Πεθαίνει η Whitney και ζει η μούμια η Βίσση! Πεθαίνει ο Αγγελόπουλος και ζει ο Woody Allen! Με πνίγει το δίκιο!!!

Ζ: (βλέποντας τη φωτογραφία ενός ωραίου γκόμενου) Πολύ μανάρι!! Ορίστε, κλείνουν τα ωραία παιδιά στη φυλακή για λίγη μαριχουάνα και ο τόφαλος ο Πάγκαλος είναι ακόμα έξω για να μας χαλάει την αισθητική!!

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Killing time on Valentine's...


Εξεταστική και βαριέμαι οικτρά! Τουλάχιστον τελειώνω με μαθήματα. Δε θα πω για πάντα (όπως λένε άλλοι φίλοι μου στο μεταπτυχιακό) γιατί όπως λέει και ο σοφός (πόσο σοφός μπορεί να είναι βέβαια όταν βγάζει πρώτο το Σαμαρά στις δημοσκοπήσεις??) λαός: ‘’Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις’’

Εκεί που διαβάζω λοιπόν, για να χαλαρώσω, μπαίνω IMDB και βλέπω το παιδί αυτό…χτες λέει έκανε coming out δημοσίως. Matt Boner το λένε το αγόρι, ηθοποιός είναι, κυρίως τηλεοπτικός... Τι? Bomer? Αχ συγγνώμη, παρασύρθηκα! Και όπως λένε και οι φίλοι μας οι αμερικανοί ‘’Once you see him, you get a boner’’

Googlαρε τον και θα βρεις πληθώρα φωτογραφιών και ημίγυμνων. Αυτά!

Υ.Γ.1: Χρόνια πολλά στο μωρό μου!

Υ.Γ.2: Μήπως να ξεκινήσω το ‘’White Collar’’?

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ατάκες...

Για να μην ξεχνάμε και το στυλ αυτού του blog, δύο ατάκες που ακούστηκαν σε πάρτι γενεθλίων την περασμένη εβδομάδα:

1. Δύο αντιπαθέστατες κοπέλες έχουν φύγει από το τραπέζι και μετά από ένα 45λεπτο επιστρέφουν.

Johnακης: Καλέ…αυτές γύρισαν!

Giorgio: Ναι βρε, δεν το ξέρεις? Είναι σαν τον έρπητα. Πάνω που νομίζεις ότι ξεμπέρδεψες μαζί του, αυτός ξαναεμφανίζεται!

2. Στο τραπέζι κάθεται επίσης ένα ομορφούλη πιπίνι. Η Μαριάντα, γνωστή πιπινολάγνα, έχει πάθει ταράκουλο! Παρατηρώ όμως περίεργο ‘’body language’’:

Giorgio: Βρε Johnακη, εσύ που είσαι και πιο έμπειρος, τσέκαρε λίγο το πιπίνι απέναντι, γιατί η Μαριάντα με έχει τρελάνει και εμένα μου φαίνεται λίγο ‘’Μποτίνι’’

Johnακης: Έλα μωρέ, αποκλείεται….

(10 λεπτά μετά)

Johnακης: Κοίταξε να δεις Giorgio μου, σήμερα βέβαια, only top μόνο το ξίδι είναι!

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

What the -...

Αφορμή για το ποστ ήταν το παρακάτω σχόλιο που έγινε σε γνωστό blog. To κάνω c(l)opy- paste:

Λόγοι που ο Gay Γάμος δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί !

1) Πρώτον , αν ο γκέι γάμος γίνει νόμιμος αυτό θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να γίνουν gay . Με το πέρασμα τον χρόνων αυτό θα γίνει ακόμα πιο έντονο και όλοι πια .. θα είναι γκέι !

2) Η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι φυσικολογικό . Το να βλέπεις Sex And The City , να το κουνάς σαν να φτιάχνεις φραπέ και να κάνεις πάνω κάτω τα χέρια με λεπτή φωνή .. δεν είναι αντρική συμπεριφορά !!

3) Με την νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων θα ανοίξει η πόρτα σε άλλες παράξενες συμπεριφορές. Οι άνθρωποι μπορεί ακόμη να θέλουν να παντρευτούν τα κατοικίδια ζώα τους, επειδή νιώθουν ότι μια κατσίκα ή ο σκύλος τους , τους αγαπάει περισσότερο από την σύντροφο τους !

4) Οι γάμοι μεταξύ ετεροφυλόφιλων είναι νόμιμοι επειδή έχουν ως σκοπό την οικογένεια και τα παιδιά.Για αυτό άτεκνα ζευγάρια όπως οι γκέι δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα γιατί ο κόσμος χρειάζεται περισσότερα παιδιά . Άρα με τους γκέι το δημογραφικό πρόβλημα μεγαλώνει.



5) Ο Gay γάμος δεν υποστηρίζεται από την εκκλησία. Σε μια θρησκευόμενη χώρα όπως η Ελλάδα που έχει σταυρό ακόμα και στην σημαία, οι αξίες της θρησκείας είναι για όλο το σύνολο της χώρας .. και δεν πρέπει να καταστρέφονται.

6) Τα παιδιά που ζουν σε οικογένεια που δε υπάρχει το πρότυπο του αρσενικού και του θηλυκού , δεν θα έχουν σωστή ανατροφή και δεν θα πετύχουν στη ζωή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολιτεία υποστηρίζει τις μονογονεϊκές οικογένεις. Αν οι γονείς είναι γκέι .. τα παιδία θα είναι σαν ορφανά από τον ένα γονιό .

7) Ο Straight γάμος υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και δεν έχει αλλάξει καθόλου, και είναι μια αρχή στην οποία στηρίζεται όλη η ανθρωπότητα.

Προφανώς, οι ομοφυλόφιλοι γονείς θα μεγαλώνουν γκέι παιδιά, αφού οι γονείς Straight μεγαλώνουν Straight παιδιά .

9) Ο Gay γάμος θα αλλάξει το θεμέλιο της κοινωνίας. Και θα κάνουμε πολύ καιρό να προσαρμοστούμε στις νέες κοινωνικές μεταβολές . Θα χρεαστεί να περάσουν γενιές ..

10) Αν ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων επιτρεπόταν ο Straight γάμος θα είναι λιγότερο σημαντικός , η ιερότητα του θα καταστραφόταν . Θα είναι ένας γάμος της πλάκας , σαν εκείνο της Britney Spears με τον Jason Alexander διήρκεσε μόλις 55 ώρες.

Και τώρα οι απαντήσεις:

  1. Όλοι θα γίνουν gay??Seriously?? Ότι δηλαδή ενθάρρυνση θέλει ο κόσμος για να γίνει gay. Αν εγώ ενθαρρύνω το γείτονα αυτός θα γουστάρει άντρες? Καλά που μου το είπες!! Άσχετο, αν ο γείτονας με πλακώσει στο ξύλο κατά την διαδικασία της ενθάρρυνσης τι γίνεται?
  2. ‘Φυσικολογικό’? Meaning…? Μάλλον εννοείς ‘φυσιολογικό’. Τώρα ανοίγεις μεγάλη κουβέντα…τι ορίζεις ως ‘φυσιολογικό’? Επίσης μιλάς για αντρική συμπεριφορά. Ενώ δηλαδή είναι πολύ αντρίκειο να πουλάς τον φίλο σου, να πηδάς τη γυναίκα του ή να κακοποιείς τη δική σου. Μπράβο!!
  3. Αχ τι κρίμα που δε ζει ο Ιονέσκο…ολόκληρη τριλογία θα έγραφε με την ατάκα αυτή!
  4. Πες το μας κι αυτό ότι εγώ ευθύνομαι για το δημογραφικό να πέσω στα σκληρά τώρα όμως! Επίσης τα ιδρύματα με τα ‘παρατημένα’ παιδιά γιατί γεμίζουν?
  5. Really??? Αφού δεν υποστηρίζεται τότε να αλλάξουμε λογισμικό. Ubuntu φίλε μου, εγγύηση! Επίσης ξέχασες ότι ο Θεός (στον οποίο πιστεύω, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο πόστ) έπλασε τον Αδάμ και την Εύα και τα πάντα όπως τα βλέπουμε σήμερα (δεν υπάρχει Βιολογία, Εξέλιξη κλπ είναι του Σατανά!!) και ο Μωυσής περίμενε στην Εύβοια να αλλάξουν κατεύθυνση τα νερά για να περάσει απέναντι!
  6. Αν δηλαδή είσαι παιδί χωρισμένων γονιών δε θα έχεις σωστή ανατροφή και δε θα πετύχεις τίποτα στη ζωή σου? Να αυτοκτονήσουν τα παιδιά αυτά? Επίσης η πολιτεία στηρίζει τις μονογονεϊκές οικογένειες? ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΖΕΙΣ??? ΠΑΝΤΩΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
  7. Ποιος είπε να τον αλλάξουμε?? Επίσης αν οι straight μεγαλώνουν straight παιδιά και οι gay αντίστοιχα gay παιδιά, άρα εμένα οι γονείς μου είναι gay?? Αχ τι ωραία, επίσης ο αστυνομικός είναι μπουζούκι!!
  8. Δεν υπάρχει 8!!! Δύο πράγματα μπορεί να έχουν συμβεί: α) σε σαμποτάρουν οι παλιοgay-ουλες ή β) δεν ξέρεις να μετράς. Ψηφίζω το δεύτερο!
  9. Τι λες ρε παιδί μου, όλα αυτά ε? Ότι θα το ανάλυες και κοινωνιολογικά δεν το περίμενα, με έχεις στείλει!
  10. Ποιος είναι ο Jason Alexander?!? Συνειδητοποιείς βέβαια πως το γεγονός ότι είμαι gay και δεν έχω ιδέα για ποιον μιλάς ενώ εσύ είσαι straight και ξέρεις τα γκομενικά της Britney, κάτι λέει…

Κλείνοντας θέλω να τονίσω πως ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΓΕΝΙΚΩΣ!!! ΕΙΤΕ STRAIGHT, ΕΙΤΕ GAY! Αλλά επίσης έχω και αλλεργία στην ηλιθιότητα!!

Υ.Γ.: Αυτό το bitchy attitude πρέπει σε κάποια φάση να το αποβάλλω…

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Marianda's soundtrack...

Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και η Μαριάντα έχει το δικό της μοναδικό soundtrack. Ένα soundtrack ζωής. Μιας πολυτάραχης και συνάμα ενδιαφέρουσας ζωής, καθώς η Μαριάντα (όπως έχω αναφέρει σε παλιότερο ποστ) είναι ένα λαϊκό κορίτσι του Πειραιά. Το πρώτο μέρος του ποστ ξεκινά με την παρακάτω λίστα:

1.

Γιατί αν δεν είναι αυτό κομμάτι για το κορίτσι μας, τότε ποιο είναι? Πόσες φορές τη συγκράτησα για να μην κάνει πράξη τους στίχους του τραγουδιού αυτού…Βασικά όχι να αρπάξει τον τύπο, αλλά την ‘’άλλη’’ από τα μαλλιά!

2.

Μονίμως αναστατωμένη θα την πετύχεις. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο super market, στο αυτοκίνητο (γιατί οδηγεί κιόλας), στον καφέ, στο δρόμο, στην τουαλέτα, στην ξαδέρφη της τη Λίτσα, στη θεία της την Μόρφω, στο χασάπη, στη λαϊκή…παντού!

3.

Μα πώς να ξεχάσω τη στιγμή που η φίλη μου, εμπνευσμένη από την Έλλη και μπανίζοντας αρσενικό βαρύ σε πάρτυ, σηκώνεται, πετάει τη γόβα και αρχίζει να τσιφτετελάρει με κούνημα ‘βάρκα-γυαλό’. Στις καλύτερες στιγμές της!

4.

Μου είχε σπάσει τα νεύρα, αφού δεν μπορούσε να το βρει στο youtube.Γιατί καλή, χρυσή, αλλά από τεχνολογία δε το ‘χει καθόλου! Μόλις το βρήκε καταλαβαίνεις τι έγινε…40 φορές στο facebook!

5.

Όπως το ακούς ακριβώς, στίχο στίχο. Το τραγούδι είναι Μαριάντα! Αγαπάει Άλικη, την εκφράζει απόλυτα, αν μπορούσε θα το υποστήριζε και ενδυματολογικά ως μια άλλη Αλίκη των ‘10s αλλά η Ελλάδα δεν είναι ακόμα έτοιμη…

Συνεχίζεται….

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Πρώτο ποστ του '12...(aka Αντίστροφα...)

Τώρα καταλαβαίνω όλους όσους λένε ότι δεν θέλουν να πλυθούν για να μη χάσουν το άρωμά του...

Χτες το βράδυ, μόνος στο κρεββάτι μου, μυρίζοντας μια χριστουγεννιάτικη ανάμνηση...
Η εναλλαγή των δακρύων και του χαμόγελου γρήγορη, όσο γρήγορα πέρασαν 9 μέρες...
Και ξαναμετράμε αντίστροφα πλέον...τουλάχιστον έχουμε να περιμένουμε κάτι...
Και όπως είπε και η Φίλη Ζ:
''Σκέψου θετικα (Εγώ είμαι μην ανησυχείς) τουλάχιστον έχεις κάποιον που τον αγαπάς και ξέρεις ότι σε αγαπάει έστω και μακριά.
  • Μεγάλη πουτανα η ζωή πουλάκι μου...''


    Υ.Γ.: Συγγνώμη που δεν έκανα το ποστ που περίμενες...θα είναι το επόμενο!